O nas

„Nie wpadaj w pułapkę myślenia, że jeżeli teraz nie zajmujesz się czym chcesz, potem będzie już za późno. To co teraz robisz przygotowuje Cię do tego co będziesz czynić w przyszłości”

Powiedziała Dominique Loreau. Kiedyś zaczytywałam się w jej książkach, ale w związku z tym, że mentalnie tkwiłam w pułapce takiego myślenia to w ogóle nie odnotowałam tego cytatu. Im jestem starsza tym wyraźniej widzę sens tych wszystkich z pozoru bezsensownych działań, decyzji, relacji, konfliktów… Dziś widzę, że wszystko co robiłam w życiu z lepszym lub gorszym skutkiem, a niejednokrotnie ze stratą doprowadziło mnie do miejsca, w którym mieliśmy się znaleźć i mam wrażenie, że trzymamy w ręku same Asy. Każdy krok, każda zmiana meandrami prowadziła nas do miejsca, w którym teraz jesteśmy. Pewne „końce” z perspektywy czasu wydają się błogosławieństwem, choć wtedy były końcem świata. Czuję, że oboje jesteśmy gotowi na to „szaleństwo”. Na zebranie wszystkich danych, umiejętności i talentów, żeby zbudować miejsce pełne wolności, aktywności i kreatywności. Miejsce, w którym zrealizujemy wszystkie nasze dary z nieba i podzielimy się nimi z chętnymi.

Czuję, że powoli znów odnajduję radość w pracy projektanta wnętrz, która zgasła jakiś czas temu.

Widzę nasze przyszłe wnętrza i widzę w nich moją ceramikę. Chętnie podzielę się wiedzą z naszymi gośćmi, bo prowadząc warsztaty przekonałam się, że to dzielenie przynosi wiele obustronnej radości. I wreszcie nasza miłość do gór i nart będzie do zrealizowania na wyciągnięcie ręki. Tego też nauczymy naszych gości, bo przecież w drużynie dwóch wspaniałych instruktorów mamy.

Ale potrzeba było wielu lat na skompletowanie tej talii Asów. Karmienia się Izerami powolutku, uprawiania narciarstwa sportowo, nie mieszkając blisko gór, uczenia się ceramiki, nieudanych prób nabycia kawałka ziemi, czytania miliona motywacyjnych książek i opowiadań innych ludzi, którzy odważyli się zrealizować marzenia. I bardzo to było mozolne, z tamtej perspektywy czasem bezsensowne. Nie wiem, może to jest tekst kończący tą opowieść, gdy już będą stały domki i nasz dom, ale czuję, że w tym wszystkim najtrudniejsza była decyzja, i teraz po prostu się dzieje magia, choć bywa, że trzeba być niezwykle uważnym, by ją dostrzec. Jesteśmy gotowi, ale nie pogardzimy ciepłymi myślami i dobrym słowem zachęty.